Foodish

Gelezen in NRC Handelsblad van 2 juni 2008:

Wethouder Marijke Vos voert sinds ruim twee jaar een voedselstrategie voor de Amsterdamse regio. Gezond voedsel uit de omgeving van de stad voor Amsterdammers geproduceerd, daar komt het op neer. Ik moest eraan denken toen ik laatst een column van Anil Ramdas over voedsel las. Zelf eet Ramdas nauwelijks – hij spreekt van een meisjesachtige eetstoornis -, maar over voedsel lezen doet hij maar al te graag en ook zelf koken is aan hem besteed. Hij schrijft in zijn column over een essay van Bee Wilson in The New Yorker van 19 mei jongstleden. Daarin behandelde deze Amerikaanse Johannes van Dam een groot aantal boeken over voedselpolitiek (u merkt, dit stuk krijgt een Paul Auster-achtige allure: een verhaal in een verhaal in een verhaal in een verhaal). Volgens Ramdas "een adembenemende tekst over wat er allemaal fout gaat." En dan vervolgt hij: "Wist u dat heel Europa gevoed wordt door ongeveer drie miljoen boeren, maar dat er maar zo’n honderd bedrijven zijn die de distributie in handen hebben? Die bedrijven bepalen wat er verbouwd moet worden en die bedrijven bepalen wat wij hier eten." Daardoor begrijpt Ramdas ineens waarom onze tomaat "een opgespoten rode tennisbal met smaak noch kraak" is geworden. Erger, hij schrijft: "Voedsel in rijke landen is te goedkoop en in arme te duur…," maar dat wisten we natuurlijk al. "Waar ik vooral van opkeek in het stuk van Bee Wilson is het feit dat de meeste producten die we hier van de schappen halen, eigenlijk geen voedsel zijn, maar voedselachtig, foodish, zoals het in het Engels zo mooi heet."

Ik wist het niet. Ik sluit mij aan bij de Amsterdamse voedselstrategie. Of ik krijg acuut een eetstoornis.


Posted

in

by

Tags:

Comments

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *