Nederland is bijna klaar

Gelezen in ‘De bestorming van het onmogelijke’ (2001) van Mariolijn van Riemsdijk:

Mijn oudste dochter vroeg me wat Fluxus was. Dit naar aanleiding van de voorstelling ‘Eine Kirche der Angst’ tijdens het Holland Festival. ‘Joseph Beuys’, stamel je dan. Maar van hem had ze nog nooit gehoord. Daarom doorzocht ik de boekenkast. Daar vond ik ‘De bestorming van het onmogelijke’. Dat boek gaat over de geschiedenis van Max Reneman, de Keerkring en de collectieve verbeelding van een generatie Amsterdamse kunstenaars, waaronder de onlangs overleden Robert Jasper Grootveld, in de jaren zestig en zeventig. Boeiend.

Fluxus vond ik er, maar waar m’n oog op viel was de actie ‘Nederland is bijna klaar’ uit 1973. Ik ging terug in de tijd. Twee jaar later zou ik planologie gaan studeren, en ineens voelde ik me weer deelgenoot van dat merkwaardige verleden. Inderdaad, iedereen dacht toen dat Nederland bijna af was. De Amsterdamse kunstenaars maakten er een hilarische act van. Ze reden op vijftig solexen door Nederland tijdens een tiendaagse veldtocht. De expeditie begon in Lunteren, in het middelpunt van Nederland. "’s Nachts, bij het licht van de volle maan werden in een zandafgraving het Hart van Nederland en het Gat van Nederland ontdekt." (…) "De volgende ochtend kreeg het gezelschap bezoek van de politie die naar de leiding vroeg. Geduldig legde Jasper Grootveld uit dat er geen leiding was, dat iedereen over alles meebesliste. Toen het tijd werd om verder te trekken, ontstond er binnen de groep onenigheid over de te volgen route. Na enige manipulatie van Jasper Grootveld bezocht het gezelschap de Echoput bij Apeldoorn, waar het de vraag stelde: ‘Is Nederland bijna klaar?’ In klare taal antwoordde het orakel: ‘Klaar’." En dan gaat het verder. "Het gezelschap vertrok uit Friesland over de Afsluitdijk naar Noord-Holland. Volgens de deskundologen had het onderzoek tot dan toe aangetoond dat Nederland bijna klaar was, maar Friesland nog niet helemaal."

Onder dat gesternte ging ik dus planologie studeren. Ik kon het m’n dochter niet meer uitleggen. Maar ik had weer een stukje vrijstaat gevonden.


Posted

in

by

Comments

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *