Gelezen in The Economist – The World in 2007:
Onder de kop ‘The battle for the best’ doet de redactie van het Britse zakenblad The Economist in zijn vooruitzicht op het jaar 2007 een belangwekkende uitspraak over de verwachte gevolgen van, wat zij noemt, "the first shudders of the demographic earthquake". Ik lees erover omdat de Dienst Ruimtelijke Ordening, samen met het Ministerie van VROM, op 16 oktober in Amsterdam een conferentie organiseert over trendbreuken – ‘Trends & Transitions’. Een demografische aardverschuiving is een trendbreuk die, net zoals die in de klimaatverandering, de economie en de energiehuishouding, om lokale antwoorden vraagt. Op de conferentie proberen we die mogelijke trendbreuken met elkaar in verband te brengen. Waarom? Om uitspraken te kunnen doen over wat ons in en om Amsterdam op middellange en lange termijn mogelijk te wachten staat. De geschetste demografische trendbreuk is er vooral een van snelle vergrijzing – zeg maar gerust: een pensioengolf – van de omvangrijke cohort van de babyboomers en een ingrijpende terugval in de aantallen 15-64-jarigen in de wereld – zeg maar van degenen die werken en die het brood moeten verdienen. Rond 2025 gaat het voor Duitsland om een krimp van 7 %, in Italië van 9 % en Japan zelfs van 14 %. Wie gaan dat groeiende gat vullen? Bovenal, aldus The Economist, zal het gaan om een tekort aan getalenteerden. Dat tekort is nu reeds overal in de wereld voelbaar. Omdat de getalenteerden nu al schaars zijn en nog schaarser worden en ze nauwelijks meer trouw zijn aan hun bedrijven en in steeds mindere mate ook aan hun geboorteland, zal er een wereldwijde slag geleverd gaan worden tussen bedrijven om het aantrekken en vasthouden van talent: dat is "the battle for the best." De redactie gelooft niet dat de westerse landen deze slag zomaar zullen winnen. Ook landen als India en China betalen hun getalenteerde mensen nu reeds zeer hoge salarissen. In de Indiase IT-sector is bijvoorbeeld sprake van een 20% inkomensstijging, terwijl het aandeel IT-ers dat daar jaarlijks van bedrijf switcht de veertig procent nadert. Kortom, "It is time for workers to start enjoying more of the fruits of their talents."
De slag om de besten verklaart in de eerste plaats de snel stijgende salarissen van de top van de Nederlandse bedrijven. Die trend valt dus niet te keren, integendeel, we zullen er als Nederland in mee moeten gaan. Maar salarissen zijn één ding, leefklimaat, imago en uitdaging zijn evenzogoed zaken waar getalenteerde mensen in de wereld naar kijken. Misschien moest Nederland daar eens wat meer energie in steken. Dat vereist wel internationale maatstaven hanteren voor kwaliteit van huisvesting, stedelijke ambiance, voorzieningen, bereikbaarheid. En dan op al die terreinen aan de top willen staan. Kortom, waar blijft de ambitie? En hoe wordt deze vanuit een mondiale ‘battle for the best’ concreet ingevuld? Er is werk aan de winkel.
Geef een reactie