Meer verbeeldingskracht

Gelezen in Het Parool van 15 oktober 2016:

 

Hoe ziet Amsterdam er uit in 2030? Als het aan de Rotterdamse socioloog Wim Derksen (1952) ligt nog net zo als in 2016. Althans dat meende ik dit weekeinde te lezen in Het Parool (15 oktober 2016). Ik denk dat hij zich ernstig vergist. Maar hoe dan wel? Zoiets vergt verbeeldingskracht. Neem ‘Her’. In 2013 verscheen deze sciencefiction film van Spike Jonze over Los Angeles in het jaar 2025. Hoofdpersoon Theodore Twombly (Joaquin Phoenix) wordt in de film verliefd op een computerstem. Het is een flinterdun, melancholisch verhaal, al laat het goed zien hoe mens en technologie versmelten. Hoe ziet Los Angeles eruit in 2025? Op die vraag lichtte Colin Marshall het scenario van ‘Her’ door. Op YouTube kun je zijn filmcollege mooi volgen. Los Angeles over tien, twintig jaar wordt door Spike Jonze verbeeld als een stad van torens, autovrije straten en veel metro. Twombly zelf woont in een wolkenkrabber. Voor een dagje op het strand neemt hij de ondergrondse. Voor een ritje naar de natuur kiest hij voor een hogesnelheidstrein. Dat is niet het Los Angeles dat wij van vroeger kennen. Wat is er gebeurd? Zelfs autostad Los Angeles verdicht snel en krijgt de trekken van een Aziatische metropool. Dat is nu al gaande.

Veel opnamen in ‘Her’ zijn gemaakt in Shanghai. Dat is niet zo gek. Los Angeles telt op dit moment 18 miljoen inwoners, Shanghai is de grens van 22 miljoen inwoners al gepasseerd. LA groeit echter ook snel en die sterke groei vindt op dit moment vooral plaats door verdichting, niet door verdere suburbanisatie. Toen Jonze zijn filmopnamen maakte was dit precies wat Bianca Barragan vaststelde in Curbed Los Angeles: “Los Angeles is changing its identity. It’s moving away from the car and the single-family house and toward transit and denser living. And now it’s even getting dramatically less sprawly.” Het zijn vooral jonge hoogopgeleide mensen en ouderen die weer voor de grote stad kiezen en die het centrum prefereren boven de buitenwijk. Zij zijn zelfs bereid om in hoogbouw te wonen, ook in het aardbevingsgevoelige LA. Barragan citeerde een wetenschapper die Los Angeles binnen de USA zelfs de kampioen noemde van succesvolle verdichtingsstrategieën. Natuurlijk wordt Amsterdam geen Shanghai zoals Het Parool met haar fotokeuze suggereerde, maar ze gaat wel lijken op een stad als Toronto (2,6 miljoen inwoners, de regio 5,4 miljoen). Ik denk dat Wim Derksen de film moet bekijken. Een beetje meer verbeeldingskracht kan bij deze oude sociaal-democraat geen kwaad.


Posted

in

by

Comments

2 responses to “Meer verbeeldingskracht”

  1. […] de gemeentegrenzen. Mijn interview was voor Zef een teleurstelling. Op zijn site reageert hij: http://www.zefhemel.nl/?p=10133. Hij noemt mij een oude sociaal-democraat. Daar is overigens niks mis mee. Gelukkig hij reageert […]

  2. Paul Rijnaarts Avatar

    De foto toont duidelijk Shanghai en dat is een stad naar mijn hart. In tegenstelling tot LA, waar ik veel geweest ben en met blijvende afkeer. Toen ik daar in 1973 mijn eerste stappen zette vond ik het al een onnavolgbare klotestad. Downtown ver verwijderd van rivier en prachtige oceaankust, aan de zuidkant voorzien van levensgevaarlijke sloppen met als symbool van verheffing de prachtige Watts-towers. Ik logeerde toen in Santa Monica en het duurde per huurauto een hele dag om de woestijn te bereiken aan de andere kant. Dat deze stad een andere kant op gaat in zijn ontwikkeling is geen wonder, want erger dan het was kon het niet worden. Als ik me ergens in de wereld zou mogen vestigen dan is dat zeker niet LA. Nee, geef mij maar Amsterdam. Ook al gaat dat radicaal veranderen, dat ben ik met Zef eens. Noord, west en zuid-oost gaan de stad een nieuwe dynamiek geven, die ook hard nodig is, wil Amsterdam in het tempo van deze eeuw bij de les blijven.

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *